Zuzanna Solakiewicz – najpierw „Szwenk” potem Locarno…

 Film „15 stron świata” w reżyserii Zuzanny Solakiewicz został nagrodzony na prestiżowym festiwalu w Locarno. Dzieło zwyciężyło w sekcji „Tydzień krytyki”. Jego reżyserka pochodzi z Tarnowa. To muzyczny film dokumentalny poświęcony historii Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia. Jego bohaterem jest Eugeniusz Rudnik – inżynier dźwięku, kompozytor i eksperymentator. – Nie przypuszczałam, że „muzyka robotów” może być odzwierciedleniem ludzkiej duszy. Dopóki nie spotkałam Eugeniusza Rudnika – powiedziała w jednym z wywiadów Zuzanna Solakiewicz. To był bodziec do stworzenia filmu stanowiącego próbę interpretacji muzyki, a nie jej ilustracji. – A gdyby tak zrobić film, w którym to dźwięk prowadziłby obraz? – zastanawiała się Solakiewicz. I tak powstało „15 stron świata”, które przynosi odpowiedź na pytanie: „jak pokazać dźwięk?”.

Zuzanna Solakiewicz jest reżyserem, scenarzystą, aktorką, operatorką, fotografem, tłumaczką, autorką esejów, opowiadań. Pochodzi z Jodłówki Tuchowskiej, rodzinnie związana jest z Bacówką na Brzance. Zuzanna Solakiewicz tajniki sztuki filmowej poznawała po raz pierwszy w Pałacu Młodzieży w Tarnowie. Była członkiem słynnego już klubu filmowego „Szwenk” prowadzonego przez Tadeusza Koniarza. Zuzanna Solakiewicz jest członkiem AKF Szwenk od 1994 roku. W latach 1994-1997 uczęszczała na zajęcia do Pracowni Filmowej w Pałacu Młodzieży. W Pracowni AKF Szwenk zrealizowała kilka filmów , które były nagradzane na Festiwalach Filmowych w Polsce. M.in.

Cierpienia młodego W. , rok produkcji1994
- 13 Przegląd Dziecięcych i Młodzieżowych Filmów w Warszawie wyróżnienie 1995

Wiem - nie wiesz ,rok produkcji1995
- XXX Ogólnopolski Festiwal Filmowy POL-8 1996 wyróżnienie
- VI Festiwal Filmów Nieprofesjonalnych „Kochać człowieka”, Oświęcim 1996 III Nagroda

W tym czasie/rok1996/ Amatorski klub Filmowy Szwenk został nagrodzony Złotym Medalem UNICA za działalność artystyczną

Chodziła do tarnowskiego I LO w. Potem studiowała historię na UW w Warszawie. Zawsze interesowała się tematyką żydowską. W Izraelu podjęła studia doktoranckie i nauczyła się biegle hebrajskiego. Później odżyły na nowo pasje filmowe i zaczęła studiować w Sam Spiegel Film and Television School na kierunku reżyseria. Jako studentka zagraniczna odbyła staż w szkole filmowej w Łodzi.

Zuzanna Solakiewicz stworzyła dzieła, które emitowane były m.in. w telewizji. Są to: "I była miłość w getcie", "Tak, to jest",  "Kabaret Polska". Autorka zdobyła sobie duże uznanie na pokazach i konkursach filmowych. Szczególnie ważnym jej dziełem jest "Jorcajt", opowiadający o żydowskim mędrcu z Gorlic.